هفت کشف شگفت‌انگیز درباره سیاره مشتری

میدان مغناطیسی زمین از آهن مذاب و در حال چرخش درون هسته منشا می گیرد که نوعی نیروی محرکه ایجاد می کند. در مشتری، نوع نادری از مواد به نام هیدروژن فلزی، میدان مغناطیسی را تقویت می کند.

گرانش مشتری به معنای فشار قوی آن به هسته است و باعث تشکیل ماده عجیبی می شود که در سایر نقاط منظومه شمسی وجود ندارد. هیدروژن که سبک ترین عنصر جدول تناوبی است و معمولاً به عنوان گاز در نظر گرفته می شود، در مشتری فشرده می شود تا جایی که الکترون های آن از اتم هایش جدا شده و آزادانه حرکت می کنند.

دریای الکترون های آزاد نوعی نیروی محرکه و میدان مغناطیسی بسیار قوی ایجاد می کند. حوزه نفوذ مغناطیسی مشتری حتی گسترده تر از خورشید است. این مگنتوسفر به اندازه کافی بزرگ است که بتواند رو به سیاره باشد بادهای خورشیدی محافظت و دفع ذرات خورشیدی به مدار زحل. در واقع، مشتری حتی ممکن است هدفی گریزان برای باد خورشیدی باشد، اما این سیاره و قمرهای آن ذرات پرانرژی خود را ساطع می کنند. این ذرات توسط میدان مغناطیسی که مشتری را از بمباران یونی محافظت می کند، گرفته شده و شتاب می گیرند.

ذرات باردار از قمر مشتری Io سرچشمه می گیرند که مواد آتشفشانی آن با فرار الکترون ها از مولکول های آنها به هم زده می شود. الکترون‌های آزاد تقریباً با سرعت نور در اطراف مشتری حرکت می‌کنند و امواج رادیویی ساطع می‌کنند. این امواج رادیویی از نظر علمی مشکل ساز هستند زیرا با سیگنال های راداری که دانشمندان از زمین برای کاوش در داخل مشتری می فرستند تداخل دارند.

پرتو الکترونی همچنین کمربند پرتوهایی ایجاد می کند که به فضاپیمای بازدیدکننده برخورد می کند. با در نظر گرفتن تمام این موانع، دانشمندان کاوشگر جونو را مانند یک تانک زرهی ساختند، به طوری که تمام قطعات الکترونیکی حساس آن در یک گنبد تیتانیومی محافظ الکترون قرار گرفته اند که وزن آن تقریباً 181 کیلوگرم است.

لازم به ذکر است که مگنتوسفر قوی مشتری شفق های چشمگیری ایجاد می کند. این زمانی اتفاق می افتد که الکترون هایی که در جهات مختلف حرکت می کنند با اتم های موجود در جو برخورد می کنند و انفجارهای نور ایجاد می کنند. با توجه به اینکه میدان مغناطیسی به اندازه کافی بزرگ است که قمرها را بپوشاند، گدازه های ساطع شده توسط آیو را به نقطه دیگری هدایت می کند. دانشمندان همچنین این آلاینده ها را در اروپا، قمر مشتری دیگری که صدها کیلومتر از آیو فاصله دارد، دیده اند.