دچار سرگشتگی و بلاتکلیفی اقتصادی هستیم/ خوشبختانه از دوره تحریم کاغذ پاره و نعمت است، رد شدهایم/ نامزدها برای مقابله با ویروس تحریم چه برنامهای دارند؟ – تابناک
[ad_1]
من گزارش میدم اقتصاد تابناک; اولین مناظره شش نامزد ریاست جمهوری شب گذشته برگزار شد و در روزهای آینده نیز ادامه خواهد داشت. مناظره هایی که می تواند مانند گذشته پاسخگوی سوالات و ابهامات افکار عمومی باشد تا مردم با علم و بصیرت کاندیدای مورد نظر خود را انتخاب کنند. در همین حال؛ توجه کاندیداها به اولویت امروز کشور یعنی. مسئله اقتصادی ممکن است تعیین کننده باشد. چرا که شرایط اقتصادی کشور ما در آن سال ها به گونه ای بود که وعده ها و برنامه های زیادی از سوی حاکمان داده شد، اما بسیاری از ایده ها عملی نشد و یا بر جای ماند.
مجیدرضا حریری; رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین در گفتگو با گزارشگر اقتصادی درخشان وی در خصوص مهمترین اولویت اقتصادی و تصمیمی که باید از سوی نامزدهای ریاست جمهوری در مناظره ها به صراحت بیان شود، تصریح کرد: مهم ترین مسئله سیاسی، اجتماعی و آینده این کشور بحث اقتصاد است. اما در این زمینه باید به دو نکته توجه کرد; یکی اینکه از دهه 50 یعنی زمانی که اقتصاد کشور ما بر پایه نفت بود و دلار نفت نقش تعیین کننده ای در اقتصاد ما داشت، دچار یک بیماری مزمن دائمی و دائمی شده است. به گونه ای که از سال 1952 تا 1990 تورم دو رقمی حدود 20 درصد و نرخ نامتعادل و سینوسی رشد اقتصادی شکل گرفت. بنابراین، برای یک دوره حدود 40 ساله، سرنوشت مشابهی داشتیم. به گونه ای که همواره با میانگین تورم 20 درصدی و بیکاری حدود 7 تا 8 درصدی مواجه بوده ایم و بدنه به اصطلاح بیمار اقتصاد کشور نیز به این تغییرات عادت کرده است. اما این روند تا سال 2010 ادامه یافت، زمانی که اقتصاد ما با بحران هایی با محوریت مسائل سیاست خارجی مواجه شد. به عبارت دیگر؛ ما اقتصاد مریضی داشتیم و همچنان در مسائل غیراقتصادی با دنیا با بحران ها و چالش ها مواجه بودیم و طرف مقابل با علم به ضعف های خود در بخش اقتصادی، تهاجم و تحریم های اقتصادی را در دستور کار قرار داد. در نتیجه؛ با تحریمهای اقتصادی، شاخصهایی که قبلاً در شرایط نامناسبی قرار داشتند، شروع به جهش کردند. از افزایش نقدینگی تا تورم و کاهش ارزش پول ملی؛ همه آنها با افزایش های متعدد روبرو هستند. پس با آن توضیحات؛ نتیجه می گیریم مشکل اصلی اقتصاد کشور ما همین است. یعنی دولت چهاردهم چگونه و با چه برنامه ای با ویروس تحریم مقابله خواهد کرد؟حریری افزود: این در شرایطی است که با نگاهی به گذشته و عملکرد دولت ها مشخص می شود که همواره دو روش در این زمینه وجود داشته است. روشی که دولت یازدهم و دوازدهم به کار بردند، مذاکره با تحریم برای رفع تحریم بود. اما معتقدم این دولتها راهحل جایگزینی برای طرح الف نداشتند. همچنین وقتی پس از مذاکرات برجام به چالش ترامپ رسیدیم و آمریکا از برجام خارج شد، تأثیر تحریمها نسبت به دوره اول افزایش و تقویت چشمگیری پیدا کرد. (1990-1994).
اما روش دیگری در دولت سیزدهم در دستور کار قرار گرفت. بدین ترتیب، در سال دوم تشکیل دولت ریاست جمهوری، علاوه بر مذاکرات معمول در خارج از دولت یا درون دولت با کشور تحریم کننده، با شدت و ضعف پیش رفت. راه جایگزین نیز در دستور کار قرار گرفت. چون همیشه در روش مذاکره و طرح الف فقط 50 درصد موثر هستیم و یک طرف میز می نشینیم و طرف دیگر تحریم کننده است که می تواند مذاکره را بپذیرد یا رد کند. بنابراین تصمیم دوم مهم است تا بتوانیم به سمت به حداقل رساندن اثر تحریم ها حرکت کنیم. به گونه ای که با وجود خطر تحریم، بازارها و کشورهای جدیدی برای همکاری با کشورمان پیدا کنیم.
وی افزود: معتقدم در دولت سیزدهم این روش ابتدا با تعامل و همکاری با کشورهای همسایه چین و هند آغاز شد و سپس به کشورهای آمریکای لاتین و آفریقا کشیده شد. در نتیجه این مدل برای یافتن شرکای اقتصادی جدید با بازارهای جدید ایجاد شد و اثر تحریم به طور نسبی کاهش یافت. از سوی دیگر، پیوستن به توافقات بین المللی دوجانبه و چندجانبه مانند اوراسیا، بریکس و سازمان همکاری شانگهای برای کاهش تاثیر ویروس تحریم در دستور کار دولت قرار گرفت، هرچند اثر تحریم همچنان در اقتصاد ما باقی است. زیرا راه رفع تحریم ها این است که دو طرف پای میز مذاکره به این نتیجه برسند که تحریم ها را جمع کنند.
مهمترین سوالی که داوطلبان باید به آن پاسخ دهند
رئیس اتاق ایران و چین ادامه داد: هرکس در حال حاضر برای رسیدن به ریاست دولت چهاردهم برنامه و شعار اقتصادی می دهد، ابتدا باید به صراحت اعلام کند که چه برنامه و راهکاری برای مقابله با ویروس تحریم دارد. رویکرد او نسبت به تحریم ها به ویژه در تجارت خارجی کشورمان چگونه است و می خواهد چه کار کند؟ این سوالی است که باید در مناظره ها به آن پاسخ روشنی داده شود. اگر به این سوالات مردم پاسخ دهند، در دولت آینده می توان از نرخ ارز، صرافی و بانک ها صحبت کرد. زیرا این مشکلات از پیامدهای ویروس تحریم است و ابتدا باید تکلیف ویروس را مشخص کنیم. مثلا؛ اگر در بانک ها نارضایتی داریم یکی از دلایل اصلی ممکن است تحریم ها باشد.
وی با بیان اینکه خوشبختانه از مرحله ای که گفتند تحریم ها کاغذ پاره است گذشته ایم، افزود: در حال حاضر همه پذیرفته اند که تحریم ها موثر و شدید است. بنابراین به نظر من در این شرایط مهمترین مسئله و چالش اقتصاد کشورمان تحریم است. در واقع مسئله اقتصادی است، اما راه حل اقتصادی وجود ندارد. راه حل در سیاست خارجی ماست. بنابراین اگر از طریق سیاست خارجی دولت چهاردهم اقدام شود، آثار مثبت آن را در دیپلماسی اقتصادی خود خواهیم دید.
به گفته حریری؛ تجارت خارجی در همه کشورها بر سه رکن بانکی، بیمه و حمل و نقل استوار است. اگر به کسی در دنیا بگوییم که من نه بیمه دارم، نه بانک و نه حمل و نقل، اما تجارت خارجی دارم، قطعاً خواهند گفت که این یک معجزه است. بنابراین، کاری که در حال حاضر در تجارت خارجی انجام می دهیم به گونه ای است که دسترسی موثری به سیستم های بانکی، بیمه و حمل و نقل نداریم و باید برای حل این مسائل برنامه داشته باشیم. بنابراین یک راه ادامه مذاکرات دولت آینده و رئیس جمهور منتخب به نیت حل مشکل است و راه دیگر این است که با توجه به تجربه سه ساله برجام با قدرت های جهانی، باید توجه داشت که حتی اگر حضور تحریم ها را بپذیریم، می توانیم راه حلی پیدا کنیم، جایگزین و طرح ب باشیم. در نتیجه معتقدم این سوالات و مطالبات در مناظره های کاندیداها روشن می شود، چه برنامه هایی وجود دارد و چه خواهد شد. راه حل ها باشد؟
رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین در ادامه سخنان خود تاکید کرد: زمانی که نامزدی از اقتصاد صحبت می کند باید تصور روشنی داشته باشد. او باید بگوید که طرفدار اقتصاد بازار یا اقتصاد متمرکز است. یا راه حل دیگری وجود دارد. تا امروز هیچ یک از کاندیداها به وضوح در این مورد صحبت نکرده اند و فقط شعار و حرف شنیده ایم. البته اولین بار نیست که با تبلیغات ریاست جمهوری مواجه می شویم و وعده و وعیدهای زیادی می شنویم و حالا مردم به بلوغ رسیده اند و می پرسند ایده و برنامه کاندیدای ریاست جمهوری چیست؟ آیا امکان دارد؟ من معتقدم در فضای بحث و تقابل دیدگاه ها شاید بتوان نکاتی را در این زمینه یافت. تاکنون هیچ ایده اقتصادی از هیچ نامزدی ندیده ام.
مدل اقتصادی کشور ما چیست؟
حریری در پایان تاکید کرد: اظهارات و وعده های نامزدها نشان می دهد که در سردرگمی و بلاتکلیفی اقتصادی به سر می بریم که ناشی از اتفاقات چند دهه اخیر در حوزه اقتصادی کشورمان است. یعنی بعد از چندین دهه هنوز نمی دانیم مدل اقتصادی کشورمان چیست؟ یک دولت قیمت حلیم و زولبیا را که در شوروی نمی بینیم، تعیین می کند و در دولت دیگر رئیس جمهور ما می گوید ما سرمان را به حساب مردم نمی گذاریم. آنها چگونه به مردم آمریکا که آزادترین اقتصاد جهان است اهمیت می دهند؟ بنابراین زیر سقف سوسیالیستی از یک سو و لیبرالیسم از سوی دیگر نشان می دهد که ما در کشور مدل اقتصادی نداریم و در واقع مجموعه ای از عیوب اقتصاد سوسیالیستی و لیبرالیسم را گرفته و جمع کرده ایم.
[ad_2]